Pazar yerinde sivillerin otomatik silahlarla tarandığı sahneleri sanırım birçoğumuz hatırlıyoruz. Bosnadan bahsediyorum. Osmanlıdan kalma köprülerin yıkıldığı, Srebrenika ve kadın, yaşlı, bebek demeden katledildiği toplu ölümler. İki dünya savaşının çıkmasına neden olan Sırplar, %90’ı Arnavut olan Kosovanın kendilerinden ayrılıp egemenliğini ilan etmesine çok yüksek sesle karşı çıkıyorlar. Tekrar savaşa gireriz, askeri gücümüzü kullanırız diye açık açık tehdit ediyorlar. Ama bu sefer işler 90’lardan biraz daha karışık. İşin içinde devlerin menfaati de var. Olayı biraz gerip sarıp devlere geliyim. Amerika Irak’a girdiğinden beri İran’ın nükleer silah çalışması yaptığını iddia ediyor. Devamlı bununla ilgili açıklamalarda bulunup, diğer devletleri bu konuda bişeyler yapmaya çağırıyor. İyi güzel bu zamana kadar biz de buna inandık ve İran’ın nükleer silah geliştirdiğini sandık hatta sevindik… Ama geçen hafta sahtekarların efendisi Bush yüzü kızarmadan, utanmadan basın mensuplarının karşısına çıktı ve CIA’in kendisine yeni verdiği bir rapora göre İran’ın nükleer silah yapım çalışmalarını 2003 yılında terk ettiğini söyledi. Irak’a girmek için Saddam’ın nükleer silah yaptığını bahane etmesi ve yalan çıkması gibi İran’ın nükleer silah balonu da yalan çıktı. Tabi Bush sahtekarı İran’a devamlı bişeyler atfederken boş durmuyordu. Bundan birkaç ay evvel İran’ın muhtemel bir Avrupa saldırısına karşın Polonya’ya üst kurma çalışmasına başladı. Polonya çoğunluk itibariyle fakir bir ülke olduğu için karşılığında alacakları menfaate binaen bu teklifi kabul etti ve şu anda çalışmalar olanca hızıyla devam ediyor. Bu üste füze imha edici merkezler kurmayı hedefliyorlar. Polonya’ya kuracakları üstü desteklemek için Çek Cumhuriyeti’ne de ayrı bir üst kurup oraya da radar sistemlerini yerleştiriyorlar. Geçen ay İran’ın Cumhuriyet savaşçıları ismini verdiği özel tim ordusunu Amerika Birleşik Devletleri ‘terörist organizasyon’ olarak ilan etti. Politik sayılabilecek bu manevraların yanı sırası aylardır Amerikan şirketlerini İranla ticaret yapmamaya ikna etmeye çalışıp, İran’ın finansal gücünün önüne de geçmeye çalışıyorlardı. Akdenize gelen savaş gemileri de askeri alanda yapmaya çalıştıkları manevralardan bitanesi.

Amerika’nın Polonya’ya yani burnunun dibine kadar girmesine Rusya olanca gücüyla karşı çıktı ve çıkmaya devam ediyor. Amerika’nın asıl hedefinin İran değil kendileri olduğunu ifade ediyor. Amerika ve Rusya geçtiğimiz cuma günü bu konuyu görüşmek için Maceristanda tekrar bir araya geldiler ve bu durumu değerlendiriyorlar. Tabi politik oyunlarda tam hızıyla devam ediyor. Amerika Rusya’nın burnunun dibine kadar girerken Ruslarda buna karşılık verir gibi dün menzili kıtalar arasına ulaşan füzeleri başarıyla test ettiklerini basına açıkladı. Bu bir manada, sen benim burnuma kadar girip beni tehdit ediyorsun, ben de buradan ta Amerika’ya atacağım füzelerle seni tehdit ediyorum demek istiyor. Bunun yanında Rusya, Avrupa Askeri Birliği (Conventional Armed Forces in Europe (CFE)) olarak adlandırılan CFE’den askeri birliğini çekmeye karar verdiğini açıkladı.
Kendi aralarında deve güreşi yapan bu ülkelerden Kosovaya geri gelelim. Kosova’nın şu anki durumu ve Sırplarla görüşmelerle ilgili Amerika’nın birebir bağlantısı yok ama Avrupa Birliğini kukla gibi ellerinde oynatıyorlar. Aralık 19’a kadar bir karar vermezseniz bir tarafı açıkca desteklemek durumunda kalacağız diye mesajlarını Sırp tarafına iletiyorlar. Tabi Sırplarında arkasında Ruslar var. Babaları tarafından kavgaya itilmiş çocuklar gibi Kosova ve Sırp gruplar bir araya geliyorlar. Amerika şu anda Kosova’nın tarafında, bunda Rusya’nın Sırpları tutması da olabilir, Amerika’nın Avrupada daha etkin bir güç olmaya çalışması da olabilir. Ama ortada dönen oyunlardan ve entrikalardan sonuç olarak zarar gören yine Balkanlar, Kosova, istikrar ve barış gibi gözüküyor.

YÖK Başkanlığı’na atama konusundaki soruyu da yanıtlayan Gül, bu göreve “özgürlükçü” birisinin atanmasından herkesin memnun olacağını söyledi. Bu arada YÖK sistemini ele almak gerektiğini de vurgulayarak “İnanılmaz şeyler oluyor” diye konuştu. “İlk kez açıklıyorum” diyerek Cumhurbaşkanı olarak bugüne kadar yaptığı tek rektör atamasıyla ilgili şunları söyledi: “(YÖK’ten) üç isimli bir dosya geldi.
Dosyanın içinde bir de not vardı. İsimlerden biri ile ilgili olarak ‘karısı kara çarşaflıdır. Fakülteye her gün gelir hocaları tehdit eder’ deniyordu. Dehşete düştüm. Rektörlüğe soyunduğuna göre, olsa olsa hanımı başörtülüdür dedim. Talimat verdim. Buna bir bakın dedim. Araştırdılar ve adam bekâr dediler. Bir şey vardır, bir daha bakın dedim. Geldiler hiç evlenmemiş dediler. Cumhurbaşkanlığı makamına işte böyle bir dosya geldi.”
Gül, YÖK konusundaki sözlerini “Ümit ederim, en gelişmiş ülkelerde üniversite sistemi nasılsa Türkiye’de de öyle olur” diye tamamladı. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, ilk rektör atamasını eylül ayında yapmış ve Yükseköğretim Kurulu’ndan (YÖK) kendisine gönderilen listede 2’nci sırada yer alan Prof. Dr. Fazıl Sağlam’ı Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Rektörlüğü’ne atamıştı.

2 Aralık 2007 – Milliyet Gazetesinden alıntı

Milliyet gazetesi yine bayramlık ağzını açmış. Sanki hergün manipüle ettikleri haberlerle, dejenere olmuş bilgilerle bize kendi düşüncelerini enjekte etmiyorlarmış gibi bi de kendi köşelerinden olayların “Milliyetçesini” yazmışlar. Bu sefer ağızlarını ATV ve Sabah gazetesinin satışı için açmışlar. Bundan evvel genel seçim olmadan hemen önce, cumhurbaşkanlığı seçimi yapılmadan birgün önce, Irak konusu gündeme geldiği zaman Milliyet gazetesi olarak düşüncelerini bize duyurdular. Bu seferde, Türk milletine verdikleri sözü tutup ihaleye girmiyorlarmış ve tek amaçları bu satışların en yüksek değerlerle gerçekleştirilip hazinenin bu durumdan en yüksek karı elde etmesiymiş. Yani çok amiyane bir tabir olacak ama biz de bunu yedik. Gerçekten Milliyet amca, ihaleye giremedik, girmeye kalksak ve ihaleyi alsak büyük bir ihtimalle ihale düşerdi (medyada tekel) demiyorlar da; bizlere bir iyilik yapmışcasına ihaleye girmediklerini duyuruyorlar. Hatırlarsanız Hürriyet gazetesi de buna benzer bir jest yapmıştı. Aile değerlerine çok önem verdikleri için çıplak manken v.s. galerilerini web sitelerinden kaldırma kararı aldıklarını söylemişlerdi. Bunu duyurdukları gün binlerce mesaj almışlar, çok mutlu olmuşlardı. Bir de ne görelim, bir hafta geçmeden aynı galeriler boyboy ana sayfanın kenarlarından fışkırmaya başladı. Alışmış kudurmuştan beterdir derler, bu düzene alışmışlar öyle birkaç günlük göz boyamayla ara gazı verip bir üst vitese geçip sonra normal yola devam ettiler. Sonra ne oldu? Uyuyan halkımız uyandı, bunun farkına vardı filan falan yok tabiki, alışmışız önümüze ne gelirse yemeye, bu gelenler de midemizin nadide bir noktasında yer buldu.

Dönelim Milliyet amcaya. Baykal’ın basın yolsuzluklarla ilgilenmiyor sözüne de çok alınmışlar. İnanın bu gazetecilerin zihinlerinin çalışmasına hayranım. Bu kadar mı tilki bu kadar mı çiyan ruhlu olursunuz. Yahu siz daha iki gün önce Baykal’ı şamar oğlan gibi tokatlıyıp ettiği laflarla alay ediyordunuz. Bugün babasının sözlerinden çok etkilenmiş evlat gibi Baykal’ın önünde boynunuzu eğip sözlerinden alınıyorsunuz. Tam tiyatrocusunuz. Baykal sözlerinde haklı, medya genel ve yerel yönetimde fazla ses çıkarmıyor. Tabi bunun da nedenleri var. Nedenlere gelmeden birşey söyleyim, Baykal da bundan önce gelenler de bu suyun nasıl aktığını, bu düzenin nasıl işlediğini çok iyi biliyorlar. Hükümetler ve Medya grupları arasında, Belediye başkanları ve Medya grupları arasında organik veya inorganik hiçbir bağ yok mu? Mesela, ne gariptir Kadir Topbaş İstanbul belediye başkanı seçildiğinden beri birkere bile hakkında olumsuz bir haber yayınlamadılar. (Hergün bunların web sayfalarını ziyaret eden birisi olarak benim gözümden kaçtıysa aflarına sığınıyorum.) Neden Topbaş’ın hiçbir negatif yanını yazmıyorlar? Devamlı canım cicim? Doğan grubunun İGDAŞ ve İSKİ’ye olan yüklü bir borcu olabilir mi acaba? Tabi ben Baykal değilim, benim sözlerime de alınıp bi köşe yazısı yazacak halleri yok, onun için medya gruplarının yönetimler üzerinde etkisi ve onun karşılığında edindikleri haklarla devam ediyim. Medya grubu olarak Amerika’da olan medya gruplarından daha etkin söze sahip olduklarını çok rahatlıkla söyleyebilirim. Amerika’da bildik; CNN, Fox News, MSNBC gibi haber kanalları mevcut. Bunlar da genelde ele aldıkları birkaç konu üzerinden günü bitiriyorlar. Türkiye haberlerini izleyip Amerika’da haber izlemeye çalışırsanız size emin olun çok yavan ve basit gelecek. Politik tartışmalar başlatıyorlar ama Amerika halkı haberlere ve politik konulara hevesli olmadığı için kopardıkları fırtınalarla çok müthiş kasırgalar koparamıyorlar. Tabi bu durum Türkiye’de farklı, hem bardak küçük hem halk haberlere ve medyaya çok önem veriyor. Öyle olunca, medya A deyince bu kesinlikle A’dır böyle olmalıdır diyip yola devam ediliyor. Bunun doğal sonucu olarak aşırı bir şımarıklık, herşeyi kendilerinin belirleyebileceği bir tavır. Alın, Hürriyet gazetesi baş yazarı Ertuğrul Özkük en etkili kişilerden birisi seçilmiş. Neden? Adam Cumhurbaşkanıyla, Genel Kurmay başkanıyla başbaşa oturuyor sohbet ediyor. Sen devlet misin, asker misin? Nedeni çok açık, halk bu heriflerin sözlerine ehemmiyet gösteriyor. Teke Tekçi Fatih Altaylı, gruptan ayrıldıktan sonra Ertuğrul Özkök’ün koltuk için yapmayacağı şey yoktur dedi. Onların daha neler karıştırdıklarıyla ilgili başka şeyler de anlattı. Gel gör ki bu adam en etkili 10 kişiden birisiymiş…

Bundan önce yazmayı düşünüp sonradan vazgeçtiğim bir olay vardı. Türkiye’de çalışırken Sabah grubu da çalıştığım iş yerinin müşterisiydi. Sabah grubunun sistem yöneticilerinden birisi beni aradı ve problem yaşadıklarını belirtti. Ama ifade tarzı ve konuşmasıyla görseniz benimle mahalle kavgası yapıyor. Ben durumu onun ağzından dinledikten sonra uygulanabilecek çözümleri izah ettim ve kendisinin email gönderip konunun devamını email üzerinden değerlendirmemizi istedim. Sanki bunu dememişim gibi telefonda püskürmeye devam ediyor. Neyse, bi şekilde telefonu kapattım ve satış departmanını aradım. Öğrendimki, benimle hakkında kavga ettiği ürünün daha parasını bile ödememişler. Ödeme yapmadan, ürünü almışlar üstüne bi de benden problemlerini çözmemi istiyorlar. Telefonun açılışı da şu şekilde, “ben Sabah grubundan arıyorum”. İstersen gece yarısı grubundan ara, parasını ödersin, insan olursun her işin yapılır ama bunlar onun hesabında değiller. Ellerine aldıklar medya tabancasıyla Türkiye’nin en büyük mafyalığını yapıyorlar. Biz de alıp bunları baş tacı yapıyoruz…

Haberlerden okuyup gündemi takip edince, şu anda amerikada takınılan tavrın insanın kanına dokunmaması mümkün değil. Demokrat diye geçinen kanı bozuklar, ermenilere yakın olmak ve onların lobisinden uzun müddet aldıkları paraların karşlığını ödemek için yasa tasarısını oyladılar ve 27-21 geçirmeye başardılar. Meclis başkanı konumunda olan Nancy Pelosi bu yasa tasarısının başını çekenlerden. Olayların bu şekilde gelişmesi, Bush ve onun partisi olan Cumhuriyetçileri, Türkiye’nin Irak’a gönderilen kargonun %70’i için kullanılmasından dolayı çok endişelendiriyor. Bu arada Türkiye’nin Irak savaşında bu kadar önemli bir rol aldığını bu haberler çıkınca öğrendik. Irak’a gönderilen, cip askeri mühimmat ve neredeyse bütün herşeyin toplamda %70 ya İncirlik kullanılarak yada Türkiye’nin hava sahası kullanılarak Irak’a ulaştırılıyor. İş böyle olunca Bush ve yanındakiler Türkiye’nin bu stratejik durumundan dolayı, Ermeni soykırımı diye birşey yoktur demek yerine, çok acı olaylar yaşanmış çok büyük miktarda Ermeni öldürülmüştür ama bu kararın meclisten geçirilmesinin hiç zamanı değildi diye karşı çıkıyorlar.

Bugün temsilciler (milletvekili) meclisi başkanı Nancy Pelosi, insanın bütün kanını tepesine çıkartan bir açıklama yaptı:

“The Turkish government will not act against the United States because that would be against their own interests,” he told CNN. “I’m convinced of this.”

“Türkiye hükümeti Amerika birleşik devletlerine karşı hareket e t m e y e c e k t i r çünkü bu kendilerinin aleyhinde olur” ve ekliyor “Bundan eminim.”

Şu karaktersizliğe ve basitliğe bakar mısınız! Bu insanlar yakında yapılacak seçimde büyük bir oy almayı ve ABD’nin başına geçmeyi planlıyorlar.

Bunun yanında dünkü Hürriyet yada Milliyet gazetelerinden birisinde, Tom Lantos isimli bir senatörün ismi geçiyordu. Sözde onun seçim bölgesindeki türkler 3000$ toplayıp seçim kampanyasına yardım etmişler. Böyle bir karara destek vermesine çok şaşırıyorlarmış. Amerika’da yaşayan türk arkadaşlar, ŞAKA MI YAPIYORSUNUZ? 3000$ nedir arkadaş! Hepimiz bu adamların aldıkları paranın yanında 3000$ çerez parası gibi bişey olduğunu biliyoruz. Ermeni iş adamları sırf lobi faaliyetleri için 100,000$ hatta milyon dolara yakın paralar harcıyor. ABD böyle bir yer, Washingtonda senatörlere para yedireceksiniz. Seçim zamanı geldiği zaman, seçim kampanyalarına destek vereceksiniz. Aaaa ne ayıp olur mu böyle birşey diye yok, adamlar kendi ağızlarıyla ABD’nin politikaları para gruplarının ve lobicilerin insiyatifinde ilerliyor diye radyo programlarında sesli olarak dillendiriyorlar. Bush, seçimden sonra en çok destek aldığı Texas’a ve orada bulunan büyük para babalarına destek çıktı diye Türkiye’de çok eleştirildi. Ahlaki kıstaslarla değerlendirdiğiniz zaman uygun bir durum değil ama bu adamların düzeni bu şekilde kurulmuş. Seçim kampanyaları için 10 larca milyon dolar harcıyorlar, bunların bir kısmı devletten kalanın büyük bir kısmı, seçimde kazanması halinde karşılığını ödemek için söz verdikleri büyük para babaları tarafından destekleniyor. Bir gece düzenliyorlar, 3 milyon dolar, 4 milyon dolar para topluyorlar. O parayı verenler bunun karşılığını almaz mı? Tabiki alıyor.

Sen şimdi bu oyunun kuralını bilmeyeceksin, 10larca yıl Ermeni yasa tasarısıyla ilgili hiçbir lobi faaliyeti yapmayıp, Amerikalıların samimi (!!) duygularına güveneceksin sonra karşına dikilip tokat gibi bu yasa tasarısını geçirdiklerinde kızacaksın, rest çekeceksin. Türkiye lobi faaliyetleri için 300,000$ para harcıyormuş. Şimdi şöyle düşünün; dininiz, imanınız para, mal mülk. Karşınıza bir tanesi geliyor, ben sana 2 milyon dolar veririm ama senden şunu yapmanı rica ediyorum diyor. Sonra başka birisi geliyor, ben sana 300,000$ veriyim 2 milyon dolar veren adamın teklif ettiği işi yapma. Hmmmmmm, yapma yaw! demez mi bu adam?! Türkiye’nin Amerikada yaptığı bu maalesef, Türkiye içinde hortumcular, sahtekarlar her türlü saçmalık için paraları savururken, Türkiye’nin dünya politikalarında, en önemli kürsülerde söz hakkı sahip olması, güç kazanması için 1 milyon dolar çok gözüküyor. Dünkü pislik Ermenistan bugün karşımıza çıkıp bizi sarsıyor, tokatlıyor. Neden? Adamlar 50 yıldır, 60 yıldır devamlı bu işe para akıtıyor. Türkiye aleyhinde çıkan tasarıya bakarsanız, Amerika meclisinde ta 1920 lerden itibaren devamlı Ermeni konusunu gündeme getiriyorlarmış. Türkiye’nin Ermeni lobisine karşı birşeyler söylemesi 1960 lara dayanıyor. O da devlet kanalıyla değil, Chicagoda yaşayan bazı türk girişimcilerin kendi çabalarıyla oluyor.

Umarım aklımızı başımıza toplarız ve aptal delikanlı havalarını bırakıp, oyunları kurallarıyla ve akılcı oynamaya başlarız.

Amerikan senatosunun dış işleri komisyonundan geçirilen Ermeni soykırımı yalanlarıyla ilgili yazmak istediğim birçok şey bulunuyor ama bu yazıda detaya girmek istemiyorum. MSNBC Amerika’nın Ermeni soykırımı tanıması hakkında ne düşünüyorsunuz diye açtığı bir anket bulunuyor.

http://www.msnbc.msn.com/id/21253084/

Should the United States formally recognize the World War I-era killing of Armenians as genocide?
(Amerika Birleşik Devtleri 1. Dünya savaşında öldürülen ermenileri, resmi olarak katliam olarak tanımalı mı?)

Yes. Many scholars agree that the Ottoman Turks systematically killed up to 1.5 million Armenians. Other countries have recognized this as genocide. The U.S. should do the same.
(Evet. Çoğu bilgin, Osmanlı Türklerinin 1.5 milyon ermeniyi sistematik olarak öldürdüğünü düşünüyor. Bunu soykırım olarak kabul eden başka ülkeler de var, ABD’de aynısını yapmalıdır.)

(Bunu seçmelisiniz) No. Historians continue to debate whether the deaths were genocide. Besides, Turkey is too important an ally to alienate when the U.S. has troops in the Middle East.
(Hayır. Tarihçiler, bu ölümlerin soykırım olup olmadığıyla ilgili tartışmaya devam etmeliler. Bundan da önemlisi, Türkiye ABD’nin Ortadoğudaki askeri varlığı için çok öneme haiz bir müttefiği.)

I’m not sure.
(Kararsız).

Gazetelerde ve medyada olur olmaz o kadar çok şey için felaket senaryosu yapıldı ki, artık ‘felaket’ kelimesinin ifade ettiği gerçek mana ve üstümüzde oluşturması gereken etki yerini bulmuyor. Manasını algılayabiliriz, algılayamayız durum ayrı ama Türkiye için ekonomik bir felaket kapıda. Bunu 1 yıldır söyleyip duruyorum, kendimi de felaket tellalı gibi hissetmeye başladım ama insan gördüğünü başkalarının da gördüğünü görünce dayanamıyor ve söylemeye başlıyor. Nedir beni böyle felaket felaket diye yazdıran. Olayın tek açıklaması, Ü R E T M İ Y O R U Z. Yapılmışı var onu alalım, olmuşu var onu alalım. Bütün bir millet bu zihniyette olursa, herşey tüketime endekselenirse, enflasyon bi düşse hemen bişeyler alsak hesabına girerse, felaket kapıda değildir de nerededir Allah aşkına? Vatan gazetesi Yiğit Bulut bugünkü köşesinde duygularıma çok güzel tercüman olmuş. Türkiyedeyken tvlerde devamlı İstinye’de açılan devasa alışveriş merkezinden bahsediliyordu. Eeee? Bütün dünya markaları ordaymış, başka hiçbiryerde bulamayacağınız dünya markaları geliyormuş. Yahu arkadaş, dünya markaları dedin malı uzaylılar mı üretiyor? Dünya’nın öbür tarafındaki senin gibi 2 eli 2 ayağı olan başka bir insanoğlu üretiyor. Onun ürettiğini satın alarak ne yapıyorsun, ‘arkadaş sağol teşekkür ederim, al sana şu kadar para ben de daha çok para var’ diyorsun. Çünkü o adam senin ürettiklerini satın almıyor. Devamlı sen ondan satın alıyorsun. Yiğit Bulut da bu noktayı çok güzel değerlendirmiş. Bakınız:

Sevgili dostlar, bir ülkede; dev alışveriş merkezlerinin açılması, düşen kurla birlikte ucuzlayan ithal markaların sokak başlarına kadar satış ağlarını genişletmeleri, o ülkenin halkının “ben ne üretiyorum” kısmını sorgulamadan “düşen kurun da kendine kattığı ekstra alım gücü” ile “tüketim çılgınlığına kapılması ve bunu bir de dünyanın en yüksek faizi ile yabancı kaynaklardan, onların Türkiye’deki bankalarından borçlanarak” yapması: o ülkenin “uçuruma doğru” sürüklenmesidir…

Ne güzel değil mi? Bir ülkeye para sokarak finansal pozisyon açıyorsunuz, soktuğunuz para ile kuru aşağı basarak açtığınız pozisyonun karına düşen kur farkını ekliyorsunuz; düşen kur ile sattığınız malın miktarını artırıyorsunuz ve o ülke, bazı akıllılar “100 milyar dolar ihracat yaptık” diye şov yaparken; her 1 dolarlık ihracata karşı 1,2 dolarlık ara malı ve 1,5 dolarlık toplam ithalat yapar hale geliyor… Bunun adı da “ekonomik mucize” oluyor…

Kimse kusura bakmasın ama daha önce defalarca anlatmaya çalıştığım gibi yine bu “sahte” düzene ve bu “sahtekarlığa” sessiz kalamayacağım. Sürüye katılıp, elimde “pembe boyayla” size yalan söyleyemeyeceğim. Ülke “sıcak para destekli” bir alım ile “bütün ekonomik refleks noktalarını” kaybettiği gibi “yabancı para”, soğuk suya atılıp yavaş yavaş “alışarak ölen” kurbağa etkisiyle; ülkeyi, “aşırı karlar elde ettiği bir ortamda” felakete sürüklüyor, içini boşaltıyor. Bunun adı mucize falan değil, bunun adı “çaresizlik”, “acizlik”…

Şu anda üretmeyen Türkiye, para tacirlerinin sunduğu geçici hayallerle derin derin uyutulup elinde avucunda ne varsa sömürülüyor. 3-4 yıl evvel televizyonlarda hep IMF bizi sömürüyor, şöyle yapıyor böyle yapıyor diye yaygaralar kopuyordu. Şu anda Türkiye’de dönen dolaplar, IMF’in yaptığının en az 4-5 katı. Japon ev hanımları gelip milyoner olup çıkıyorlar, var mı böyle vaha gibi bir ülke?

Çözümsüzlük çare değil, ne yapabiliriz? Bir bilgisayar mühendisi olarak, internette büyük bir imkan görüyorum. Koca koca fabrikalar, tesisler kurmadan milyonlarca dolar türkiye’ye para girişi sağlayabiliriz. Nasıl? Şu yazılara bir göz atınız:

IT Devrimi ve Biz -1
IT Devrimi ve Biz -2
Freelancerlik
Para kazanmak isteyen programcılara

Bunların yanında İNGİLİZCE websiteleri açarak Google Adsense gibi reklam hizmeti sunan firmalara reklam hizmeti sunmak ve bununla milyar dolara yakın Türkiye’ye para girişi sağlanması.