Dışarıda yağmur yağıyor, aralanmış camdan dışarı bakarak ağlıyor..Yüzüne vuran yağmur damlaları ile gözyaşları karışmış akıyor yanaklarından. Yağmurum sesi daha da hüzünlendiriyor, ağrılığı terk edilmişliği, o anki çaresizliğini yüzüne vuruyor. Buğulanan cama adını yazıp, aramaz bir daha inatçıdır diyor. Bu sefer bende aramayacağım, söz veriyor kendine..
Bir tek sen değilsinki bu acıyı yaşayan, ne ilk nede son belkide.. Mutlaka çıkarılacak dersler var “Ben nerde yanlış yaptım, seviyorsundur sandım..olmadı” diye söylüyor şarkısını. Birkere arasada öfkemi kussam, haksızlığını, artık benimde onu istemediğimi söylesem. Gidebilsem..
Gidebilmek cesaret ister.
Gitmek gerekir bazen bir insanın acıma duygusunu hissettirmemek için. Haketmediği sevgiyi göstererek, kendine haksızlık etmemek için. Gözünü kör eden aşktan kurtulmak gerekir, gözlerini iyi açman gerekir ondaki aşkın bittiğini, artık istenmediğini görmek için. Belli eder zaten umursamaz tavırları, özlemeyişi, buluşmaların seyrekleşmesi, kendini işine gücüne verip yoğunum vaktim yok demesinden. İllaki açık açık söylemesimi gerekir.
Sen hala seviyormusun? ne önemi varki! O başka sevdaların peşine düşmüştür çoktan, belkide senin hissettiklerini başkaları için yaşıyor şuan.
Üzülür aslında, kendince sudan sebepleriyle seni öylece bıraktığına. Vicdanı sızlar ama ne yapabilirki, bitmiştir zorla olmaz olamaz. Arkadaş kalalım der, ama bir taraf hala aşıksa arkadaş kalınamaz. O vicdanını rahatlatır ama sen aldırmamalısın bunlara.
Gitmelisin.. gemileri yakarak…
Madem bitti, artık benimde işim olmaz o yürekte. Acının en acısını yaşarsın. her sabah uyandığında aklına ilk gelen terk edilmişliğindir, yani O’dur. İlk zamanlar telefonunu kontrol edersin sıksık, olurya belki bir çağrı, belki bir mesaj. Her gelen mesaj da ondan mı diye sevinçle açarsın ama nafile..
Sezen’in şarkısındaki gibi ” sanırsın mümkün değil birdaha bu kadar üzülmen”
Dibine vurdunmu acının yukarı çıkma vakti gelmiştir artık. Unutma en karanlık vakit şafak öncesidir. Olgunlaştırır ayrılıklar, acılar, yalnızlıklar insanı. Öfken geçtiyse, nötrsen ona karşı başarmışsındır gidebilmeyi.
Gidebilmek cesaret ister..

Sevgiler..
Seda